stickers plakken

Zittend aan het prachtige Victoriameer met veel bewolking vandaag mag ik alweer werken aan de laatste nieuwsbrief van het jaar 2014. Ondanks dat het vakantie is, hebben we de afgelopen maand toch weer veel meegemaakt. December stond in het teken van de laatste schoolweken, de jaarafsluiting van daycare Vincent, Rogers examens, een huis bouwen, mooie projecten bezoeken maar vooral uit stickers plakken! En dan heb ik het niet over de altijd terugkerende actie van de Albert Heijn maar over een eigengemaakt stickervel waarop Noa en Finn stickers kunnen plakken. Op dit stickervel kunnen ze precies zien hoeveel nachtjes ze nog moeten slapen voordat we op vakantie naar Nederland gaan. Iedere morgen (soms al om een uur of 6) komt Finn de slaapkamer binnenstormen en roept dan papa!, papa! Nu nog maar 10 dagen! Dus niet alleen Joanne en ik maar ook Noa en Finn leven erg naar onze verblijf in Nederland toe en hebben er heel veel zin in!

Zowel Noa en Finn hebben de vakantie ingeluid met een spetterend optreden op hun eigen school. Finn had met zijn klas een liedje én een dansje ingestudeerd en liet dat ietwat verlegen aan het toegestroomde publiek zien. Oei en dan wordt toch wel meteen pijnlijk duidelijk gemaakt dat dansen echt niet in ons blanken bloed zit haha. Maar ondanks zijn wat stijve uitvoering van de dansact hebben we enorm van zijn voorstelling genoten. Het blijft toch prachtig om te zien hoe Finn als enig blank kindje tussen al die lieve donkere kinderen staat én zich er ook thuis voelt. Ook Noa heeft ons kostelijk vermaakt met haar rol in de kerstmusical van haar school. Verkleed als kikker vervulde ze haar rol glansrijk en werden we getrakteerd op verschillende liedjes waarvan één zelfs in het Swahili werd gezongen. Na de optredens werden de rapporten uitgedeeld. Zowel Noa als Finn doen het na een stroeve start nu echt super goed op school. En dat maakt ons als ouders natuurlijk ontzettend trots. Het is voor ons ook superfijn om te zien dat ze zich op school thuisvoelen en daar ook hun eigen vriendjes en vriendinnetjes hebben gekregen.

Ook de ouders van de kinderen van de daycare zijn op de laatste dag voor de vakantie op bezoek geweest om te zien hoe hun kinderen het de afglopen periode ervan af hebben gebracht. Omdat dit samen viel met de afsluiting van Noa d’r school hebben we hier helaas maar heel even bij kunnen zijn. Maar Nellie en Wijnant, onze 2 vrijwilligers, hebben alles in goede banen geleid en van hun hebben we dan ook begrepen dat het een succesvolle dag was. De ouders waren opnieuw trots op hun kinderen die enthousiast alles lieten zien wat ze gedaan hadden. Na het zien van het werk was er de ruimte om als ouders onderling met elkaar te praten onder het genot van een hapje en een drankje. Een waardevol moment voor de ouders omdat ze even met elkaar hun leven met een gehandicapt kind kunnen delen. Aan het eind van de dag hebben we alle ouders en juffen mogen verblijden met een kerstpakket met daarin verschillende levensmiddelen zoals rijst, olie, zeep, wasmiddel enz. Met een blij gezicht kon de voor sommige lange terugtocht naar huis weer gemaakt worden.

Rogers heeft deze maand zijn eerste examens afgerond. Hiervoor moest hij samen met zijn klasgenoten een week in Kampala doorbrengen. Vooral de computerexamens vond hij erg lastig. Niet raar als je bedenkt dat die jongen tot een half jaar geleden nog nooit een computer had aangeraakt. Maar ondanks dat denkt hij het er goed vanaf te hebben gebracht en we zijn daarom ook erg benieuwd naar de uitslagen.

In de vorige nieuwsbrief waren we blij te mogen vertellen dat we voor Ogutu en zijn oma een nieuw huisje konden laten bouwen. Nu een maand later ben ik opnieuw blij te mogen vertellen dat het huisje al af is! Het is onbegrijpelijk hoe snel deze 3 mannen het voor elkaar gekregen hebben dit huisje van de bodem af te kunnen neerzetten in nog geen 2 weken tijd! Tijdens deze 2 weken zijn we een aantal keren langs geweest om te kijken hoe het huisje vorderde. Iedere keer als we aakwamen werden we opgewacht door een dolblije jubelende oma. De laatste keer dat we langskwamen troffen we haar al jubelend aan ín haar nieuwe huisje. Wat een blijdschap straalde ze uit. Dolgelukkig en zo trots als een pauw liet ze ons haar huisje zien. Met een dankbaar en voldaan gevoel keerden we weer huiswaarts. Na onze vakantie zullen we haar nogmaals gaan bezoeken om haar namens de sponsors (jullie) 2 matrassen te kunnen geven. Nu slapen ze nog op een van bananenbladeren gevlochten matje. Je kunt je wel voorstellen dat dat erg hard ligt op een betonnen vloer.

Samen met Nellie en Amer zijn we ook in de afgelopen maand naar 2 grote projecten geweest opgezet door nederlanders. Eerst bezochten we stichting kinderhulp Africa opgericht door Matthijs en Willemijn Piet. Voor mij extra leuk omdat ik vroeger toen ik nog klein was, en dat voelt als héél lang geleden, met hun zoon Martijn Piet thuis speelde. Wat een super gaaf project hebben zij neergezet. Voorzien van een primary school, secondary school, medische kliniek én verblijven voor zowel de jongens als de meisjes die hier komen heeft dit project alles voorhanden om de toekomst voor deze kinderen veilig te stellen. Ruim 600 kinderen genieten hier hun onderwijs en trekken in de vakanties terug naar hun families om zo ook het oegandese leven buiten de muren niet te kunnen vergeten. We zijn Matthijs en Willemijn dankbaar voor hun gastvrije ontvangst én voor wat ze voor veel kinderen mogen betekenen! Het 2e project wat we bezochten was Noach’s arc. Voor Nellie weer speciaal omdat ze daar korte tijd als vrijwilliger in 2012 aan de slag is geweest. Ook dit project heeft alles in zich om een mooie toekomst voor de kinderen die hier verblijven te kunnen realiseren. Net zoals bij Kinderhulp Africa is hier een primary school, secundary school én medische kliniek aanwezig. De omgeving was hier ook erg mooi. We kregen een rondleiding door een bosrijke omgeving waar de apen letterlijk boven je hoofd slingerden. Ook een erg gaaf project dus!

Omdat het nu vanwege vakanties erg rustig is binnen Home Sweet Home hebben we samen met Wijnant en Nellie besloten om iets met de ‘aunties’ te gaan doen. Josephine hadden we uitgenodigd om samen met haar kinderen bij ons thuis te komen bbquen en Claire hadden we uitgenodigd om met haar kinderen te komen zwemmen bij een nabijgelegen zwembad. Tijdens de BBQ werden we verrast door de kinderen van Josephine en lieten ze een ingestudeerde dans zien. Ontzettend gaaf om te zien hoe het dansen bij deze oegendese kinderen in het bloed zit. Zowel Josephine en haar kinderen als wij hebben enorm genoten van deze tijd met elkaar. Ook het dagje zwemmen met Claire en haar kinderen wat erg leuk. De kinderen van Claire hadden tot nu nog nooit een zwembad gezien en dus ook nog nooit gezwommen. Het was dan ook grappig om te zien dat ze eerst het water even moesten overwinnen. Eenmaal overwonnen waren ze het water niet meer uit te krijgen. Mooi om die superblije gezichten te zien in dat zwembad.

Tenslotte willen we iedereen die ons het afgelopen jaar financieël en/of geestelijk gesteund hebben enorm bedanken hiervoor! Zonder jullie hadden we dit jaar niet kunnen doen wat we hebben gedaan. We willen jullie hele fijne kerstdagen toewensen en een fantastisch nieuwjaar! We hopen een aantal van jullie ‘in het echie’ te kunnen zien de komende weken waarin we naar nederland komen. Op zondag 4 januari willen we graag iets van ons werk met jullie delen tijdens een presentatie in de evengelische gemeente de brug in Nieuwkoop. Hiervoor zijn jullie natuurlijk van harte uitgenodigd!

Nog maar 4 stickers...

Liefs,
Remco, Joanne, Noa & Finn.