Gebed als brandstof voor de motor
Door: Remco
Blijf op de hoogte en volg Familie
27 Februari 2015 | Oeganda, Jinja
Op een doordeweekse ochtend een week of twee geleden gingen langzaam mijn ogen open. Ik keek op mijn telefoon hoe laat het was. Wat al 8 uur? maar het is nog pikkedonker?! Normaal gesproken begint het om half 7 met schemeren en is het om 7 uur echt wel licht. Ik keek door de ramen en zag een gitzwart wolkendek boven het victoriameer hangen. Oei dat voorspelt niet veel goeds. Ook het weerstation die we mee hadden genomen vanuit Nederland voorspelde geen fraai weer. En ja hoor nog geen 10 minuten later begint het onwijs te kletteren op het dak en breekt het onweer in alle hevigheid los. De eerste vraag die in mij opkomt is, hoe gaan we Noa nu naar school brengen? Op dat moment waren we nog zonder auto en hadden we alleen de motor in de garage staan om ons rond te rijden. De regen hielt lang aan en maakte het onverantwoord om met de motor op pad te gaan en Noa naar school te brengen. En wat doe je dan als je in Oeganda woont, je legt je er bij neer en geniet samen met Noa van een gezellige dag binnenshuis. Noa heeft dus gespijbeld, maar niemand op school die zich daar een seconde druk om heeft gemaakt. Zo lopen de dingen soms hier en het enige wat je er tegen kunt doen is je er bij neerleggen. En dat hebben we dus maar gedaan. Nu hebben we gelukkig weer een auto en dat is wel een fijne gedachte met het regenseizoen in het vooruitzicht, wij zijn er klaar voor!
Finn zijn school heeft besloten om hem dit nieuwe schooljaar als eerste van alle kinderen op te komen halen met de bus wat inhoudt dat de bus niet om half 7 voor de deur staat te toeteren maar tegenwoordig al om 6 uur. We staan tegenwoordig dus iedere ochtend ‘lekker’ vroeg op.
Daycare Vincent draait weer op volle toeren en is zelfs uitgebreid met een aantal nieuwe kinderen. We hebben sinds de start van het nieuwe jaar 5 zwaargehandicapte kinderen mogen verwelkomen. Omdat de zwaarste groep met de komst van Innocent, Akram, Ivan, John en Darius wel erg groot werd is besloten een nieuwe groep te creeeren. Naast rood, blauw en geel is er nu dus ook de ‘groene’ groep. Voor de groene groep is een nieuwe ‘auntie’ aangenomen. Auntie Slivia doet haar uiterste best om de kinderen de liefde en aandacht te geven die elk kind verdient.
De zorgboerderij is inmiddels uitgebreid met een hele nieuwe varkensstal. Binnenkort zullen de eerste varkens hun intrek nemen in hun nieuwe onderkomen. We hopen dat de varkens zich snel thuis mogen voelen ;-)
Een nieuw schooljaar betekent voor veel ouders weer hoofdpijn. Waar we in Nederland ons druk maken over de voortgang van onze kinderen op school begint hier de hoofdpijn al met de vraag of het schoolgeld weer betaald kan worden. In landen als Oeganda is het erg belangrijk dat de kinderen goed onderwijs kunnen volgen om enigszins kans te maken op een hoopvolle toekomst. Gelukkig hebben we weer een aantal ouders kunnen helpen met het betalen van het schoolgeld dankzij jullie hulp!
Ook hebben we afgelopen maand weer een aantal vrienden in de dorpen bezocht om te kijken hoe het met ze gaat. We zijn bij Kaloli zijn vader geweest en waren blij verrast dat hij zijn huisje mooi schoon heeft gehouden. De vader van Kaloli is vastberaden de positieve lijn, die ontstaan is na het leggen van een nieuwe vloer in zijn huisje, door te zetten. Hij was zelfs bezig om voor zijn kippen een kleine aanbouw te maken zodat deze niet meer in huis hoeven rond te lopen. Ook is hij bezig met het maken van een latrine voor de lokale gemeenschap waar iedereen zijn behoefte kan doen. De nieuwe vloer die we hebben kunnen leggen in zijn huisje is voor hem het beginpunt geweest voor een nieuwe start. Daar doe je het toch voor!
Ook ben ik alleen langs Isaac geweest. Het gaat niet zo goed met hem. Hij lijkt elke dag achteruit te gaan en lijkt met de dag dunner te worden. Ze denken dat hij de ziekte van Duchenne heeft wat ervoor zorgt dat hij langzaam aftakelt, erg naar om te zien. Hij was wel heel blij met mijn bezoek. Binnenkort gaan we daarom met zijn allen nog eens bij hem langs en nu ook om de mooie tekeningen van Nadine te brengen. Ik had al aangekondigd tijdens mijn eerst bezoek dat iemand iets heel moois had gemaakt speciaal voor hem. Sindsdien belt hij bijna dagelijks op waneer we weer langskomen met de tekeningen!
Afgelopen week ben ik druk bezig geweest met het opzetten van onze eigen stichting die “The pearls of Africa” zal gaan heten. Het doel van de stichting zal zijn het verbeteren van de leefomstandigheden in de meest arme dorpjes rondom de stad Jinja. We gaan kijken of de kinderen onderwijs krijgen, we willen kijken naar de woonomstandigheden en willen de bewoners gaan adviseren over uiteenlopende onderwerpen van gezondheid tot hoe kan ik in mijn eigen levensonderhoud gaan voorzien. Het idee is ontstaan omdat we dankzij jullie gulheid extra geld in ‘de pot’ overhouden om mooie dingen mee te kunnen doen. Eigenlijk deden we dit al een beetje maar jullie gulheid ‘dwingt’ ons om er een officiele stichting van te maken en er meer mee te gaan doen. Blijf dus vooral gul om ervoor te zorgen dat we veel kunnen betekenen voor de lokale bevolking van Oeganda! Uiteraard houden we jullie op de hoogte van de ontwikkelingen van ‘The pearls of Africa’.
We zijn blij dat we afgelopen week naast Astrid den Boer ook Henk en Astrid Prins mochten verwelkomen in onze thuisfrontcommissie. Wij hebben sterk het gevoel dat God aan het werk is en nog niet klaar is met ons in Oeganda. De uitbreiding van het thuisfrontcommissie zien wij dan ook als een duidelijke bevestiging daarvan!
Maar waarom nu die titel: Gebed als brandstof voor de motor? Vorige week zondag hebben we een erg goede dienst gehad in de kerk waar we wekelijks komen. Het thema was: ‘bid voor ons’. We realiseerden ons tijdens de dienst dat veel van jullie voor ons bidden en dat is nodig om succesvol te kunnen zijn in onze bediening hier in Oeganda. Zonder gebed zijn al onze inspanningen voor niets en zal ons werk geen vrucht dragen. Zonder gebed hadden we nooit kunnen bereiken wat we tot nu toe bij mensen hebben bereikt. Het is dankzij jullie gebed dat wij ervan overtuigd zijn dat ons werk hier in Oeganda nog niet klaar is. En dankzij jullie gebed mogen we de vruchten zien van het werk wat we doen in de lieve mensen van Oeganda. We kunnen jullie daarom niet vaak genoeg bedanken daarvoor en roepen jullie op om onophoudelijk door te gaan met het bidden voor ons én voor de mensen in Oeganda welke we de komende tijd hopen te gaan bereiken.
Houden jullie onze motor draaiende?
Alle eer aan Hem!
Hartelijke groet,
Familie Kwint
Finn zijn school heeft besloten om hem dit nieuwe schooljaar als eerste van alle kinderen op te komen halen met de bus wat inhoudt dat de bus niet om half 7 voor de deur staat te toeteren maar tegenwoordig al om 6 uur. We staan tegenwoordig dus iedere ochtend ‘lekker’ vroeg op.
Daycare Vincent draait weer op volle toeren en is zelfs uitgebreid met een aantal nieuwe kinderen. We hebben sinds de start van het nieuwe jaar 5 zwaargehandicapte kinderen mogen verwelkomen. Omdat de zwaarste groep met de komst van Innocent, Akram, Ivan, John en Darius wel erg groot werd is besloten een nieuwe groep te creeeren. Naast rood, blauw en geel is er nu dus ook de ‘groene’ groep. Voor de groene groep is een nieuwe ‘auntie’ aangenomen. Auntie Slivia doet haar uiterste best om de kinderen de liefde en aandacht te geven die elk kind verdient.
De zorgboerderij is inmiddels uitgebreid met een hele nieuwe varkensstal. Binnenkort zullen de eerste varkens hun intrek nemen in hun nieuwe onderkomen. We hopen dat de varkens zich snel thuis mogen voelen ;-)
Een nieuw schooljaar betekent voor veel ouders weer hoofdpijn. Waar we in Nederland ons druk maken over de voortgang van onze kinderen op school begint hier de hoofdpijn al met de vraag of het schoolgeld weer betaald kan worden. In landen als Oeganda is het erg belangrijk dat de kinderen goed onderwijs kunnen volgen om enigszins kans te maken op een hoopvolle toekomst. Gelukkig hebben we weer een aantal ouders kunnen helpen met het betalen van het schoolgeld dankzij jullie hulp!
Ook hebben we afgelopen maand weer een aantal vrienden in de dorpen bezocht om te kijken hoe het met ze gaat. We zijn bij Kaloli zijn vader geweest en waren blij verrast dat hij zijn huisje mooi schoon heeft gehouden. De vader van Kaloli is vastberaden de positieve lijn, die ontstaan is na het leggen van een nieuwe vloer in zijn huisje, door te zetten. Hij was zelfs bezig om voor zijn kippen een kleine aanbouw te maken zodat deze niet meer in huis hoeven rond te lopen. Ook is hij bezig met het maken van een latrine voor de lokale gemeenschap waar iedereen zijn behoefte kan doen. De nieuwe vloer die we hebben kunnen leggen in zijn huisje is voor hem het beginpunt geweest voor een nieuwe start. Daar doe je het toch voor!
Ook ben ik alleen langs Isaac geweest. Het gaat niet zo goed met hem. Hij lijkt elke dag achteruit te gaan en lijkt met de dag dunner te worden. Ze denken dat hij de ziekte van Duchenne heeft wat ervoor zorgt dat hij langzaam aftakelt, erg naar om te zien. Hij was wel heel blij met mijn bezoek. Binnenkort gaan we daarom met zijn allen nog eens bij hem langs en nu ook om de mooie tekeningen van Nadine te brengen. Ik had al aangekondigd tijdens mijn eerst bezoek dat iemand iets heel moois had gemaakt speciaal voor hem. Sindsdien belt hij bijna dagelijks op waneer we weer langskomen met de tekeningen!
Afgelopen week ben ik druk bezig geweest met het opzetten van onze eigen stichting die “The pearls of Africa” zal gaan heten. Het doel van de stichting zal zijn het verbeteren van de leefomstandigheden in de meest arme dorpjes rondom de stad Jinja. We gaan kijken of de kinderen onderwijs krijgen, we willen kijken naar de woonomstandigheden en willen de bewoners gaan adviseren over uiteenlopende onderwerpen van gezondheid tot hoe kan ik in mijn eigen levensonderhoud gaan voorzien. Het idee is ontstaan omdat we dankzij jullie gulheid extra geld in ‘de pot’ overhouden om mooie dingen mee te kunnen doen. Eigenlijk deden we dit al een beetje maar jullie gulheid ‘dwingt’ ons om er een officiele stichting van te maken en er meer mee te gaan doen. Blijf dus vooral gul om ervoor te zorgen dat we veel kunnen betekenen voor de lokale bevolking van Oeganda! Uiteraard houden we jullie op de hoogte van de ontwikkelingen van ‘The pearls of Africa’.
We zijn blij dat we afgelopen week naast Astrid den Boer ook Henk en Astrid Prins mochten verwelkomen in onze thuisfrontcommissie. Wij hebben sterk het gevoel dat God aan het werk is en nog niet klaar is met ons in Oeganda. De uitbreiding van het thuisfrontcommissie zien wij dan ook als een duidelijke bevestiging daarvan!
Maar waarom nu die titel: Gebed als brandstof voor de motor? Vorige week zondag hebben we een erg goede dienst gehad in de kerk waar we wekelijks komen. Het thema was: ‘bid voor ons’. We realiseerden ons tijdens de dienst dat veel van jullie voor ons bidden en dat is nodig om succesvol te kunnen zijn in onze bediening hier in Oeganda. Zonder gebed zijn al onze inspanningen voor niets en zal ons werk geen vrucht dragen. Zonder gebed hadden we nooit kunnen bereiken wat we tot nu toe bij mensen hebben bereikt. Het is dankzij jullie gebed dat wij ervan overtuigd zijn dat ons werk hier in Oeganda nog niet klaar is. En dankzij jullie gebed mogen we de vruchten zien van het werk wat we doen in de lieve mensen van Oeganda. We kunnen jullie daarom niet vaak genoeg bedanken daarvoor en roepen jullie op om onophoudelijk door te gaan met het bidden voor ons én voor de mensen in Oeganda welke we de komende tijd hopen te gaan bereiken.
Houden jullie onze motor draaiende?
Alle eer aan Hem!
Hartelijke groet,
Familie Kwint
-
27 Februari 2015 - 17:10
Piet:
Ja een heel verhaal , zet mij tot veel nadenken , maar je hebt het er erg druk mee , maar bedankt voor de mooi brief liefs
-
27 Februari 2015 - 18:52
Trudy Van Den Heuvel:
Dank je wel dat we weer een inkijkje hebben gekregen in jullie leven en werken in en rond Jinja. Moeilijk lijkt mij, je zou zo graag iederéén willen helpen, waar help je wel en waar niet? Daar heb je wijsheid voor nodig en inderdaad, wijsheid en doorzettingsvermogen kan je alleen maar verkrijgen door "brandstof" (gebed), zonder dat kom je "stil" te staan, terwijl er zoveel te doen en nodig is rond jullie plekje op de aardbol. Ook goed dat jullie de tijd nemen om te genieten van elkaar en van de kinderen, ook heel belangrijk hè? Leuke foto's ook erbij, een roos bij het Victoriameer, wie had dit een paar jaar geleden kunnen denken? Dat kan er maar Eén geweest zijn, ík in ieder geval niet!
Lieve groetjes en knuffeltjes voor Noa en Finn van jullie mama Trudy
-
27 Februari 2015 - 21:36
Arwi Valk:
Opnieuw weer een bijzonder verhaal met zoveel positieve elementen. Wat is er veel te doen! Gelukkig kunnen jullie veel betekenen en is het dankbaar werk om op wat voor manier dan ook Gods liefde daar te verspreiden. Fijn dat de TFC zo 'gevuld' wordt met nieuwe mensen. Ik ga gauw eens contact met hen zoeken om te kijken of we een bijeenkomst met de 'vernieuwde' groep kunnen plannen. We blijven voor jullie bidden, ook speciaal voor Isaac, dat hij snel weer gezond mag worden. Veel wijsheid en zegen voor alles.
Hart. groet van Corrie en Arwi -
01 Maart 2015 - 21:43
Arwi Valk:
Hallo lieve mensen,
Gaat het goed met jullie? Vanmorgen hoorden we nogal verontrustende berichten over een ongeluk met de motor. Zijn jullie al over de eerste schrik heen? In de dienst van vanmorgen hebben we speciaal voor jullie gebeden en God gedankt dat jullie gespaard zijn, hoewel jullie alle 4 wel zijn toegetakeld, hebben we begrepen. Vooral voor de kinderen zal het een nogal heftige 'ervaring' zijn geweest. We hopen maar dat het verder geen nare gevolgen heeft. Heel, heel veel sterkte met het herstel van jullie verwondingen en dat de rust maar weer gauw in jullie hart mag weerkeren.
Hart. groet.
Arwi -
02 Maart 2015 - 16:12
Petra Fransen:
Lieve Remco,Joanne, Noa en Finn,
Wat een mooie nieuwsbrief! Jullie maken daar zoveel mee en het is echt heel fijn om er regelmatig iets over te horen. Jullie werk heeft een positief effect op de samenleving daar! Als ik zo lees dat de vader van Kaloli met nieuwe hoop voor de toekomst vervuld is... dan is dat toch geweldig..Hij pakt alles zo goed op daar kan nog heel veel moois uit voortkomen.. Verder maken jullie ook verdrietige situaties mee zoals met isaac... maar gister hoorde ik ook dat jullie zelf in de lappenmand zitten... wat een nare situatie zeg!!Hopelijk knappen jullie weer helemaal op... Ik bid voor jullie... Heel veel goeds toegewenst in dat mooie land met mooie mensen en Gods zegen en bescherming voor jullie gezondheid liefs van Petra en gezin -
02 Maart 2015 - 20:54
Ellen :
Lieve Remco, Joanne, Noa en Finn,
Dank jullie wel voor jullie verslag en voor jullie aanmoediging om voor jullie te blijven bidden.
We hebben gisteren tijdens de dienst van jullie ongeluk met de motor gehoord.
Ik hoop en bid dat alles (weer) goed gaat met jullie. Hoe gaat het met Finn? We hoorden dat hij verschillende hechtingen in zijn gezicht heeft. Wat naar voor hem. Jullie zullen wel heel erg geschrokken zijn.
Ik hoop dat jullie weer snel van de schrik zullen bijkomen.
Liefs Ellen -
02 Maart 2015 - 20:55
Ellen :
Super Henk en Astrid dat jullie je hebben aangemeld voor het TFC!!
-
10 Maart 2015 - 14:47
Tjarda:
Natuurlijk blijven we voor jullie bidden! Helemaal na het ongeluk. Maar ook voor al de daycare en voor de mensen die dank zij jullie een nieuwe start kunnen maken en ook iets voor hun omgeving gaan doen, zoals een latrine voor het dorp. Super!
Hoe vergaat het Paulien?
Tjarda
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
