Gemengde gevoelens
Door: Remco
Blijf op de hoogte en volg Familie
24 Mei 2014 | Oeganda, Jinja
Na 4 weken in Nederland te zijn geweest zijn we afgelopen zondag na een prima reis weer veilig in Bukaya aangekomen. We hebben een heerlijke tijd gehad waarin we iedereen weer hebben kunnen zien, knuffelen en spreken. We hebben ook de mogelijkheid geboden gekregen om te vertellen over het leven hier in Uganda door presentaties te geven op verschillende plekken. Het voelde heel goed om na iedere presentatie positieve reacties en bemoedigingen terug te krijgen en dat geeft ons de kracht om hier door te gaan. Tevens hebben we ook met Noa en Finn leuke dingen kunnen doen die we hier niet met ze kunnen doen zoals naar het strand gaan en een pretpark bezoeken. Zij hebben ook zichtbaar van de vakantie genoten. Tenslotte was het natuurlijk ook heerlijk om weer even van al dat lekkere eten te kunnen proeven!
Kortom we zijn de week met gemengde gevoelens begonnen. Onze lieve familie en vrienden en alle westerse luxe hebben we weer achter moeten laten om onze handjes te kunnen laten wapperen in een wereld die dat heel hard nodig heeft. Het voelt ook weer goed om terug te zijn. Afgelopen maandag hebben we alle medewerkers, vrijwilligers en natuurlijk de kinderen weer in onze armen mogen sluiten. Tot onze verrassing zijn Zenon en Wijnand zo lief geweest om deze dag ’s morgens in alle vroegte te vertrekken om de boodschappen te doen. Zo kregen wij alle tijd om iedereen te kunnen spreken en onze ervaringen te delen van de afgelopen 4 weken in Nederland. Iedereen was blij ons weer te zien en dat voelt natuurlijk goed. Het is goed om weer thuis te zijn!
Een aantal oud collega’s van de Rabobank Regio Schiphol zijn zo lief geweest om allerlei spullen in te zamelen zoals pennen, potloden, stiften, kleurboeken en noem het maar op. Met een volle koffer lopen we naar de daycare waar we de spullen uit de koffer uitstallen op de tafels. We roepen de medewerkers en kinderen van de daycare erbij en laten hen de spullen zien. Zowel de medewerkers als de kinderen waren dolgelukkig met al deze spullen en zullen deze met veel plezier de komende tijd gaan gebruiken. Mocht je bijgedragen hebben aan de spullen en dit lezen nogmaals ontzettend bedankt!
In de daycare zien we ook Alinda weer na 4 weken en wat ziet zij er verschrikkelijk goed uit! Het iele meisje wat binnen gebracht werd zonder maar een grammetje vet rond haar botten begint echt “goed in haar vel” te raken. Ze is enorm aangekomen al en daar zijn we natuurlijk enorm blij mee!
Gisteren hebben we een bezoek gebracht aan Isaac die vlak voor onze vakantie naar zijn dorp is terug gebracht. In onze vakantie is hij een aantal keren bij Home Sweet Home geweest om daar bij de andere te zijn zodat hij niet iedere dag eenzaam en alleen voor zijn hutje hoeft te zitten. Ook zijn moeder was er dit keer. Ze waren zichtbaar blij met ons bezoek. Ook was hij super blij met de brief van Nadine, een nichtje van Joanne. Je kon zien dat de brief hem echt wat deed. Hij was ontroerd en super dankbaar dat iemand vanuit Nederland hém een brief wilde sturen. Dus Nadine bedankt! Daarom, mocht je een sponsorkind hebben in een land ver van je vandaan stuur eens een brief met een fotootje erbij. Je kunt je niet voorstellen hoe blij je een kind hiermee maakt. Een kinderhand is hier snel gevuld! Met het schrijven van een brief kun je met weinig moeite al een enorm verschil maken.
Onze vakantie heeft ons nog meer duidelijk gemaakt hoe verschrikkelijk groot de verschillen zijn tussen “onze” westerse wereld en hier in Uganda. We kwamen vlak voor pasen terug en gingen samen met mijn zus en zwager boodschappen doen. De supermarkt was stampvol en de karren waren amper groot genoeg om alle boodschappen richting de kassa te rijden. Op zulke momenten besef je nog meer dat je van groot geluk mag spreken wanneer je geboren bent in een westers land. In schril contrast staat wanneer je geboren bent hier in Uganda je vlak voor pasen zomaar als kind bovenop een vuilnisbelt terecht kan komen zoekend naar voedsel. En als je beide kanten met eigen ogen ziet, de volle karren in de supermarkt en het kind op de vuilnisbelt, dan snap je het niet en voelt het zo oneerlijk. We leven op dezelfde wereld en de verschillen zijn zo verschrikkelijk groot. Natuurlijk weet je dit wel van het journaal en alle verhalen maar wanneer je er midden in zit wordt het persoonlijk en vreet het aan je. We kunnen hier helpen maar lang niet iedereen en dat is soms erg moeilijk.
Bijna dagelijks horen we één bepaald liedje door de dorpspeaker spelen. In het begin vroegen we ons af waarom dit liedje werd gespeeld. Zenon liet ons weten dat iedere keer wanneer dit nummer wordt gespeeld iemand in het dorp is overleden. Waarom? Omdat dit kind de pech had geboren te worden in een ander land dan de onze...
Kortom we zijn de week met gemengde gevoelens begonnen. Onze lieve familie en vrienden en alle westerse luxe hebben we weer achter moeten laten om onze handjes te kunnen laten wapperen in een wereld die dat heel hard nodig heeft. Het voelt ook weer goed om terug te zijn. Afgelopen maandag hebben we alle medewerkers, vrijwilligers en natuurlijk de kinderen weer in onze armen mogen sluiten. Tot onze verrassing zijn Zenon en Wijnand zo lief geweest om deze dag ’s morgens in alle vroegte te vertrekken om de boodschappen te doen. Zo kregen wij alle tijd om iedereen te kunnen spreken en onze ervaringen te delen van de afgelopen 4 weken in Nederland. Iedereen was blij ons weer te zien en dat voelt natuurlijk goed. Het is goed om weer thuis te zijn!
Een aantal oud collega’s van de Rabobank Regio Schiphol zijn zo lief geweest om allerlei spullen in te zamelen zoals pennen, potloden, stiften, kleurboeken en noem het maar op. Met een volle koffer lopen we naar de daycare waar we de spullen uit de koffer uitstallen op de tafels. We roepen de medewerkers en kinderen van de daycare erbij en laten hen de spullen zien. Zowel de medewerkers als de kinderen waren dolgelukkig met al deze spullen en zullen deze met veel plezier de komende tijd gaan gebruiken. Mocht je bijgedragen hebben aan de spullen en dit lezen nogmaals ontzettend bedankt!
In de daycare zien we ook Alinda weer na 4 weken en wat ziet zij er verschrikkelijk goed uit! Het iele meisje wat binnen gebracht werd zonder maar een grammetje vet rond haar botten begint echt “goed in haar vel” te raken. Ze is enorm aangekomen al en daar zijn we natuurlijk enorm blij mee!
Gisteren hebben we een bezoek gebracht aan Isaac die vlak voor onze vakantie naar zijn dorp is terug gebracht. In onze vakantie is hij een aantal keren bij Home Sweet Home geweest om daar bij de andere te zijn zodat hij niet iedere dag eenzaam en alleen voor zijn hutje hoeft te zitten. Ook zijn moeder was er dit keer. Ze waren zichtbaar blij met ons bezoek. Ook was hij super blij met de brief van Nadine, een nichtje van Joanne. Je kon zien dat de brief hem echt wat deed. Hij was ontroerd en super dankbaar dat iemand vanuit Nederland hém een brief wilde sturen. Dus Nadine bedankt! Daarom, mocht je een sponsorkind hebben in een land ver van je vandaan stuur eens een brief met een fotootje erbij. Je kunt je niet voorstellen hoe blij je een kind hiermee maakt. Een kinderhand is hier snel gevuld! Met het schrijven van een brief kun je met weinig moeite al een enorm verschil maken.
Onze vakantie heeft ons nog meer duidelijk gemaakt hoe verschrikkelijk groot de verschillen zijn tussen “onze” westerse wereld en hier in Uganda. We kwamen vlak voor pasen terug en gingen samen met mijn zus en zwager boodschappen doen. De supermarkt was stampvol en de karren waren amper groot genoeg om alle boodschappen richting de kassa te rijden. Op zulke momenten besef je nog meer dat je van groot geluk mag spreken wanneer je geboren bent in een westers land. In schril contrast staat wanneer je geboren bent hier in Uganda je vlak voor pasen zomaar als kind bovenop een vuilnisbelt terecht kan komen zoekend naar voedsel. En als je beide kanten met eigen ogen ziet, de volle karren in de supermarkt en het kind op de vuilnisbelt, dan snap je het niet en voelt het zo oneerlijk. We leven op dezelfde wereld en de verschillen zijn zo verschrikkelijk groot. Natuurlijk weet je dit wel van het journaal en alle verhalen maar wanneer je er midden in zit wordt het persoonlijk en vreet het aan je. We kunnen hier helpen maar lang niet iedereen en dat is soms erg moeilijk.
Bijna dagelijks horen we één bepaald liedje door de dorpspeaker spelen. In het begin vroegen we ons af waarom dit liedje werd gespeeld. Zenon liet ons weten dat iedere keer wanneer dit nummer wordt gespeeld iemand in het dorp is overleden. Waarom? Omdat dit kind de pech had geboren te worden in een ander land dan de onze...
-
25 Mei 2014 - 08:19
Trees Pernot:
Goed om te lezen dat jullie weer veilig terug zijn, maar wat vind ik het erg dat ik niet naar Nieuwkoop geweest ben..... Gewoon niet in mijn agenda gezet, en dan gaat het aan mij voorbij.l Fijn om jullie verslagen te lezen Joanna, en dat het niet voor niets is, voor alle partijen, dat jullie daar zijn. Hou ons maar "wakker", wij beseffen vaak niet in welke weelde wij leven. Iedere druppel hoop die je brengt aan mensen, doet weer leven. Mooi werk! Succes. Hartelijke groet, Trees
-
25 Mei 2014 - 11:39
Mama Trudy:
Lieve Remco, Joaane Noa en Finn
Wat heb ik van jullie aanwezigheid genoten! Kan me voorstellen dat de kinderen in Oeganda dat ook weer doen. Snap zo goed jullie gemengde gevoelens, fijn dat jullie naast alle ellende ook de positieve dingen van jullie werk daar mogen zien, zoals de blije gezichten van de kinderen van de Day Care en het zien opknappen van Alinda. Knuffel van ons en een extra knuffel voor Noa en Finn. De kaarten zijn weer onderweg!
Liefs mama XX -
25 Mei 2014 - 16:48
Tant Fia:
lieve Remco en Joanne, Noa en Finn,
Wat zijn vier weken dan kort hè? Maar wat heerlijk dat jullie je weer even konden laven aan de warmte en knuffels van familie en vrienden. Ik vond het ook heel fijn dat jullie een dagje bij mij zijn geweest, samen met die twee kanjers Ilse en Tonko. En wat een bikkels zijn Noa en Finn dat ze in de koude zee durfden te spelen.
En nu dus weer terug in Uganda. Ik begrijp dat het heel erg wennen zal zijn - na de luxe van ons kikkerlandje. Geweldig dat je de draad weer heel dapper op wilt pakken met de kinderen daar.
Fijn dat je al resultaat mag zien van jullie zorg bij de kleine Alinda. Mooi toch dat je door een beetje extra zorg - die voor ons zo vanzelfsprekend is - zo'n groot verschil kan maken.
Ik blijf jullie volgen...
Veel liefs en een dikke kus voor Noa en Finn,
tante Fia
-
25 Mei 2014 - 17:07
Joke:
Lieve familie,
Fijn om te lezen dat het goed voelt voor jullie om weer terug te zijn!
En prachtig om te horen dat Isaac zo blij was met de brief van Nadine.
Het is precies zo dat je hier niet beseft hoeveel waarde zoiets kan hebben voor de kinderen daar.
Hier lopen alle kinderen met mobieltjes en appen de hele dag met elkaar en brieven schrijven naar elkaar is al helemaal niet meer "in".
Ook de foto van Joanne met George en de bijbel van opa vind ik echt prachtig om te zien!
Wij (alle Bloklandjes) wensen jullie heel veel sterkte, kracht en Gods zegen om jullie werk daar te doen en Joanne......ik vond het natuurlijk helemaal geweldig dat je er bij was met ons jaarlijkse nichtenuitje, het was weer top!
Heel veel liefs en dikke knuffels van TJ
-
26 Mei 2014 - 12:04
Oom Theo En Tante Coby:
Lieve Remco, Joanne, Noa en Finn
Wat heerlijk voor jullie dat je weer eens even je familie kon ontmoeten, ja wat een wereld van verschil hè.
Wij met zoveel luxe en alles wat je hartje begeert en zij zo weinig en zijn met het kleine beetje dat ze hebben nog zo gelukkig en dankbaar.
Wat fijn dat jullie zo het een en ander voor hen konden meebrengen.
Ik kan me voorstellen dat het voor jullie heel dubbel is vooral wanneer je er midden in zit dan zie je de armoede des te meer en nog beter dan op de televisie het raakt je dan ook veel meer.
Wat fijn dat het met Alinda ook een stuk beter gaat en dat ze zo goed verzorgd wordt bij jullie.
Het zal best wel weer even wennen zijn geweest nu je weer terug bent maar wanneer je dan zo liefdevol
wordt begroet dan weet je ook waar je het voor doet en krijg je vast weer nieuwe kracht om verder te gaan.
Wij wensen jullie nog heel veel zegen toe in het prachtige werk.
Liefs oom Theo en tante Coby
-
27 Mei 2014 - 09:48
Tjarda Scheltens:
Lieve Remco en Joanne.
Fijn van jullie te horen. Inderdaad kom je van het ene uiterste in het andere, en dat vraagt heel wat van jullie. Maar zoals jullie er mee omgaan is een mooi voorbeeld en ik hoop dat jullie echt een verbinding kunnen zijn tussen deze twee werelden.
Liefs, veel sterkte en wijsheid toegewenst.
Tjarda -
06 Juli 2014 - 18:14
Michelle Meewezen:
Hallo Joanne en Remco,
Ik heb jullie ontmoet op jullie weg naar Nederland in april.
jullie hebben mij het emailadres gegeven van Remco, waar ik nu een berchtje naar toe ga sturen.
als jullie dat zo snel mogelijk zouden willen lezen graag!
groeten,
Michelle Meewezen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
